Waarom het aansluiten bij ARC voor mij zo goed voelt

Een nieuw hoofdstuk in het grote avonturenboek dat Q42 heet

Een groep mensen op een soort tribune met v.l.n.r. Mattias, Gert Hans, Matthijs, Stef en collega's van Q42, Fabrique en ARC.

Zeventien-en-een-half jaar geleden kreeg ik een mailtje van medestudent en goede vriend Lukas.

“Chris, weet jij nog iemand die een bijbaan of stageplek zoekt? Ik zit sinds een paar weken bij Q42. Klein internetbureau in Den Haag. Zes toffe, superslimme nerds. Ze zoeken nog mensen! Later, Luuk.”

Mijn cursor hing al boven de Send-button, nadat ik had getypt dat ik niemand wist. Maar ik klikte niet. Ik realiseerde me namelijk dat de komende periode voor mij wel rustig zou zijn.

backspace backspace backspace backspace… “Ja, ik!”

Of ik meteen kon langskomen. In de tram vroeg ik me heel even af of ik niet een overhemd of zoiets had moeten aantrekken. Bij aankomst bleek dat gelukkig niet nodig. De rest van de middag heb ik met Kars gekletst over The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, over de indrukwekkende dingen die Q42 maakt, en ook nog heel even over mijn eigen programmeerpogingen. Dat was blijkbaar goed genoeg, want ik mocht de volgende dag beginnen.

Het was het begin van een voor mij levensbepalend avontuur. Ik werd stapelverliefd op Q. Het voelde alsof ik op de plek was waar het internet opnieuw werd uitgevonden. (Soms vrij letterlijk, zoals toen collega Sjoerd per ongeluk HTML5 mogelijk maakte.) Alles was hier mogelijk.

Door de jaren heen is er veel veranderd. Veel van mijn collega’s van die begintijd zijn er nu nog steeds. Maar er zijn er veel meer bijgekomen. We doen net als toen kleine, innovatieve pareltjes van projecten. Maar we bouwen nu ook enorme digitale producten.

Wat altijd hetzelfde is gebleven, dat zijn onze kernwaarden. En dat is waarom ik me hier zo thuis voel. Alles wat we deden en nog steeds doen, is altijd diep geworteld in eerlijkheid, in menselijkheid, in passie voor techniek, in het juiste willen doen, en in het leven van mensen slimmer, beter en leuker willen maken.

Q is voor mij niet zomaar een werkplek. Het is een cliché om te zeggen dat we een vriendenclub zijn, maar ik overdrijf niet als ik zeg dat ik menig Q’er reken onder mijn beste vrienden. Q is mijn tweede thuis. Toen ik in 2010 de kans kreeg om me in te kopen, hoefde ik daar dus ook niet lang over na te denken. Ik ervaarde altijd al een groot gevoel van ownership, en dat ik de afgelopen 12 jaar heb kunnen zeggen dat ik één van de eigenaren van Q ben, daar ben ik zo ontzettend trots op. Het maakt me extra trots op wat we in al die jaren bereikt hebben. En op wie we zijn. Op onze autonomie. Op onze eigenwijsheid. Op onze eigen unieke identiteit.

Dus waarom zouden we ons dan in vredesnaam aansluiten bij ARC?

Tsja, dat had ik een jaar geleden ook niet zien aankomen, om eerlijk te zijn. Er is al jaren een enorme consolidatieslag gaande in onze markt, dus er klopten ook regelmatig partijen bij ons aan. Dan gingen we altijd wel in gesprek. Maar na zo’n eerste gesprek liepen we steevast weg met een sterk tevreden gevoel over onze eigen autonome route. Het avontuur leek gewoon niet groter te worden met die partijen.

En toen kwam ARC. Dat voelde vanaf het eerste gesprek direct anders. We spraken Mattias Olofsson, de CEO van ARC, ofwel the Swedish Stef. ;) Waar andere partijen het alleen maar over groei en geld leken te hebben, had Mattias het over ambitie en impact. ARC hanteert weliswaar meer modellen en systemen dan het soms rommelige Q, maar aan de basis daarvan lijken dezelfde kernwaarden te zitten: eerlijkheid, menselijkheid, passie, het juiste doen, en het leven van mensen slimmer, beter en leuker maken. Wij dachten: holy moly, wat een fijne like-minded mensen, en wat kunnen we veel van ze leren!

We hebben uitgebreid de tijd genomen om dit te onderzoeken. We waren hier niet naar op zoek en hadden dus ook geen haast. We hebben elkaar in het afgelopen half jaar goed leren kennen. De sterke klik was vanaf het eerste moment al duidelijk. De Nederlandse en de Zweedse cultuur matchen enorm goed, en het zijn ook gewoon enorm gezellige mensen!

Gaandeweg ontstond er een beeld in mijn hoofd - en vergeef mij deze nerdy referentie - maar het voelt voor mij alsof wij Spider-man zijn en zojuist zijn gevraagd voor de Avengers. Spider-man is echt een ontzettend coole superheld en doet fantastische dingen in New York. Maar samen met de Avengers kan hij nog veel meer impact maken, op een nog veel grotere schaal. Ze versterken elkaar! Zonder dat ze hun eigen identiteit verliezen. Spider-man blijft Spider-man. Q42 blijft Q42.

Dat is hoe het voor ons voelt. ARC is niet een groot bedrijf dat kleine bedrijven opslokt, het is een groep van bedrijven met elk hun eigen identiteit. Van mijn zoontje moet ik zeggen: het is een alliance. En de bedrijven in die alliance zijn echt heel erg cool. Kijk maar eens naar de hardware-helden Above en de absurd gave dingen die zij maken. Wat wij hebben met software, hebben zij met connected hardware. We kijken er enorm naar uit om met hen mooie dingen te gaan maken.

Of kijk naar Umain, wat een beetje het Zweedse Q42 lijkt te zijn. Toen Wayne van Umain - hij moet zelf ook giechelen als hij zich voorstelt - voor het eerst aan ons vertelde over zijn bedrijf, dacht ik dat hij een geintje met ons uithaalde. Het noemde achter elkaar dingen die wij ook in pitches over onszelf vertellen, bijna identiek. Ik dacht oprecht dat hij de Q-site zat voor te lezen. Maar blijkbaar hebben we Zweedse zielsverwanten.

Of kijk naar de gedurfde brand designers van Kurppa Hosk, of de outside-the-box denkende packaging designers (pun intended) van Goods, en ga zo maar door. ARC bestaat uit stuk voor stuk supertoffe bedrijven die elkaar enorm goed aanvullen en versterken. Bijvoorbeeld door hun skills in te zetten voor elkaar. Zo doen Curamando en Cupole management consulting, en die expertise zetten ze ook in om hun zusterbedrijven te helpen zich te verbeteren. Want elkaar helpen, dat is de kern van ARC. Met als doel om samen positieve impact te maken.

Het belangrijkste argument is misschien nog wel dat dit het voortbestaan van Q waarborgt. Stef, Jasper en ik zijn nog lang niet klaar met Q, integendeel, maar we hebben niet het eeuwige leven. Het leiderschap van Q intern overdragen is het probleem niet, er loopt hier genoeg toptalent rond. Maar het eigenaarschap werd wel steeds lastiger overdraagbaar. Wat zo bijzonder is aan ARC, is dat zij een model hebben voor het aan boord helpen van nieuwe leiderschapstalenten, én hun ook eigenaarschap te geven. Een mooi bewijs van de mensgerichtheid en kernwaarden bij ARC, en dat dit het mooist mogelijke thuis voor Q is.

Dit vormt de start van ARC Nederland dat we samen met ARC verder op gaan bouwen. En samen met Fabrique, het designbureau waar we zo lang als ik bij Q werk al verkering mee hebben, maar nooit mee zijn getrouwd. Terwijl we dat eigenlijk beide altijd wel wilden. Onze grootste successen hebben we met elkaar neergezet. We versterken elkaar al zo’n 20 jaar, dus hoe logisch is het dat we samen dit nieuwe avontuur aangaan? Het voelt heel erg goed om nu eindelijk echt bij elkaar te horen.

En dat is waar dit alles op neerkomt. Dat het goed voelt. Ik geloof dat dit het volgende hoofdstuk is in het grote avonturenboek dat Q42 heet. En dat we zojuist de turboknop hebben gevonden. Ik heb er echt heel erg veel zin in!


Wil je meer weten over ARC en ons nieuwe avontuur, stuur me gerust een berichtje: chris@q42.nl. En luister vooral ook naar onderstaande podcast met Stef, Matthijs en Gert Hans!