Na twaalf uur w00tcampen…
De eerste twaalf uur zitten erop! En die zijn redelijk vol verwachting verlopen. Iedereen begint optimistisch, vol goede moed en ziet alleen maar lege uren voor zich. Tijd zat dus. En dan worden de koontjes wat roder, er klinkt zo nu en dan wat gevloek en getier en dan vindt iedereen de modus. Het soldeerapparaat schroeit, er wordt gezaagd, Lego-blokjes vallen. Dit is dus w00tcamp!
Een overzicht van de teams:
CAVIA MANAGEMENT SYSTEEM — Werkende sensoren, check. Foto’s op afstand van cavia’s, check. Voederbakjes met motor, work in progress. Interface, wordt aan gewerkt. Geen haat en nijd in het team. Pluspunt: alle cavia’s zijn nog in leven. Kortom, alles gaat als een tierelier.
THE BUTTON — OK, over dit team moeten we vooraf even wat kwijt. In de weken voorafgaand aan w00tcamp ging de buzz dat The Button verviel. Deze zou al lang en breed in gebruik zijn omdat het a) een makkie was en/of b) het team de voorbereidingen zo grondig had aangepakt dat het al af was voordat ze er zelf erg in hadden. Ook ging het gerucht dat deze klus ingelijfd was door team Willy Wonka.
Wat blijkt, dit is niet het geval. Het team The Button opereert bewust in luwte op de achtergrond zodat ze straks alle verwachtingen overtroeven en daarmee zo maar als winnaar w00tcamp verlaten.
Maar er is meer: met deze knop is straks zoveel te managen binnen Q, zoals de lampen, de deurbel, de lift. Huh? Hebben we dat niet eerder gehoord? The Door-team doet toch de deur, team Willy Wonka doet toch iets met de lift? Ja ja, daarvan is Ted zich bewust, maar dat is het gave: deze button maakt al die w00tcamp-projecten nog meer awesome.
Dus dit team kent geen tegenslag? Nou ehhh, ja dus. Sander vond het nodig om drie keer teveel voltage door de RFID RC522 module te jagen. Dus het is wachten op een nieuwe. Hopelijk morgenochtend.
LEGO. SORTED! — Dit team heeft twee projectleiders, dus wat kan er mis gaan? Zelf zijn ze redelijk zelfverzekerd over de stand van zaken. Of zoals Bram stelt: ‘Het fundamentele probleem, dat waarvan iedereen riep dat het onoplosbaar was, is al gefixed’. Bart: ‘Dit is Nobelprijs-materiaal’. Verder willen ze weinig loslaten over de vooruitgang. Kortom, afwachten tot de demo of eindpresentatie.
THE DOOR — Volg het spoor van vernielingen en je komt bij het team van The Door. Op de balie liggen kapotte telefoons, snoeren, een Arduino en ook een Raspberry Pi. De dag begon bij dit team met het opstellen van een heus plan en dat hebben ze tien hele minuten volgehouden. Nu gaat het volgens de filosofie: het gaat zoals het gaat. De lat ligt niet al te hoog: het is al tof als met een computer de voordeur geopend kan worden.
GROUNDHAWQ — De wielen, er is iets met de wielen. Het buzzte al rond. Te veel wrijving zorgt ervoor dat de GroundHawQ niet lekker door de bocht gaat. De oplossing: de 3d-printer aanslingeren. Alleen die doet 14 uur over een wiel en morgen moet er natuurlijk wel een prototype staan. Dan maar met een wat simpelere versie. Wat wel extreem vet is: de gunshotdectoren werken. Deze herkent het geluid van een geweer en kan bepalen uit welke richting het komt. Handig om straks stropers mee op te sporen.
HOOLI—Zo op het oog is team Hooli 2.0 uiterst relaxed. De hardware is gereed en getest. Nu is het zaak om dit allemaal in een mooi en passend doosje te krijgen. De 3d-printer pruttelt lekker en eerlijk is eerlijk, het gaat allemaal soepel. Al vliegt de tijd, bekennen de Jeroen en Herman. ‘Ik heb eigenlijk nog nooit tijdens een w00tcamp zo weinig geprogrammeerd. Maar dat best fijn, lekker wat anders dan anders doen.’
DREAMCATCHER — Tegenslagje: de illustrator is door zijn rug gegaan en niet bij machte om naar Q42 af te reizen. Gelukkig heeft hij internet en mailt hij de teamleden zijn bijdragen. Verder gaat het best goed, maar ‘het is het nog net niet’ en ‘we beginnen de potentie te zien’. Kortom, genoeg werk aan de winkel. Hijgt concurrent Mario Card ze in de nek? Eerlijk is eerlijk, dat wordt ook een gaaf spel, maar Dreamcatcher heeft meer diepgang. Zeker weten. Want ze maken gebruik van wiskundige kennis om met kansberekeningen een duurzaam spel te bouwen.
HODOR — Nee, we hebben het vet zwaar, alles valt tegen, we hebben alleen nog maar bedacht hoe we het gaan bouwen, ‘t is ook lastig om vanuit Den Haag een oplossing voor Amsterdam te bouwen. Zucht, steun, kreun. Goed, dit verhaal geloven we dus niet. Ze doen dit om de concurrentie op het verkeerde been te zetten. Team Hodor zit er te vrolijk bij en er liggen wat zaken op tafel die er veel belovend uitzien (zoals een zeer fraai kastje en OV-chipkaarten, nee, we verklappen niets).
WILLY WONKA’S OFFICE — Dit grootse team heeft zich opgesplitst en alsof het code is, praten ze vol mysterie. OK, hier komt het: de liftarm heeft kortstondig weer gewerkt, maar iets met crashes en niet goed genoeg zijn, er is Lego gestolen van het Lego.Sorted!-team, de StarTrooper is eigenlijk Kars, Guido is baas magie, iets met een distance-sensor. Of ze nu vrienden hebben gemaakt bij Philips is ook de vraag: de limiet van 500 requests bij Remote Hue API was al snel bereikt, de keuze was: hacken of om een uitbreiding vragen. Ondanks de uitdaging, hebben ze Philips even gebeld. Dus niet Apeldoorn.
EYECATCH — Een korte samenvatting van de dag: 9:15 uur Hoogtepunt van de dag, om de beurt de hololens op, dat is lachen, 11:00 uur De eerste huilbui, het hele idee is toch een stuk moeilijker dan vooraf gedacht, 12:00 uur De teamleden rapen zichzelf bij elkaar (teameffort), 12:45 uur Nieuw idee: terug naar de basis = skypen met een tolk.
Wat heeft de dag verder gebracht? Een groot gevoel van saamhorigheid door een nieuwe gezamenlijke vijand: de progressbars en install-updates die Microsoft met zich meebrengt.
JAVASCRIPT FOR KIDS — Het ziet er goed uit, zeker weten! Al waren er wat aanpassingen nodig. Zo blinken de teamleden niet uit in ES6, klein hindernisje. Ook ontdekten ze gisteren dat Mozilla al zoiets heeft. Maar dat mag de pret niet drukken: de live previews zijn al up en running. Ook is het al mogelijk om plaatjes van prinsessen, katjes en koeien te plaatsen. En laten we eerlijk zijn, dat zijn precies de dingen die een goede website nodig heeft. Ruzie in het team? Daar hebben ze helemaal geen tijd voor. Straks misschien.
LIGHT TRACKS — Je hebt stoïcijns en stoïcijns. En dan hebben we het over team Light Tracks. Gestaag wordt er code geschreven, met een half oog wordt er een logo goedgekeurd en gaat alles volgens plan, voor zover dat aanwezig is. Stiekem toch een beetje trots: het wordt nu al mooier dan verwacht. Hollywood gaat de licensies zeker willen hebben. Vandaag zijn de grote lijnen uitgezet en morgen wordt gebruikt voor de finetuning: het zo maken dat de Light Tracks ook voor gebruikers buiten Q, dus wereldwijd, gebruikt kan worden.
MARIO CARD — Zijn we op w00tcamp of zitten we in een spelletjescafé? Er zijn maar weinig teams die zo weinig achter de computer zitten of in de weer zijn met soldeerbouten, schroevendraaiers en snoertjes. Ze spelen spel na spel om er maar achter te komen of het leuk is, en blijft. Maar de gesprekken zijn van hoog niveau: laps, extensions, hit-cards, Japanse getallen etc etc. Vanmorgen om half elf was het idee al klaar, en nu draait het om finetunen en finetunen.
Shiny Waga — Alle teams zijn vaag als je vraagt naar de status, allemaal tactiek om de concurrent op het verkeerde been te zetten. Team Shiny Waga blinkt hier echter in uit. Taco is de hele dag op zoek naar een schroefje. Stef leende grootmoedig zijn motor uit (een auto naar de vijfde bleek te lastig) maar zette de motor wel stevig op slot en ook het alarm werd ingeschakeld. Tot hoe laat ze doorgaan? Geen idee maar ze laten zich niet wegjagen/tot stoppen dwingen door mensen die op deze verdieping straks willen slapen.
iSupport — Dit team heeft duidelijk een klaaguurtje: uren kwijt geraakt om de tooling op orde te krijgen, ze missen iemand die mee kan denken over het ontwerp, het team is misschien toch wel wat klein. Dat wordt dus niets. Oh nee, zo erg is het niet. De basis staat, dus geen zorgen. Ze gaan door tot het klaar is of tot ze er klaar mee zijn. Dat is nog even aankijken.
Morgen meer!